පස් කඳු යට අහිංසක සමනල්ලු

Painting By Lily Greenwood

තනියෙන් ඉන්න අපේ ගේ වටේට හරියට සමනල්ලු ඉන්නවා. පියන්පත් නැති ජනෙල් කූරු අතරින් උන් වෙලාවකට ගේ ඇතුළට එනවා. පුංචි සුදු සමනලයෙක්.. නැත්නම් පුංචි කහපාට සමනලයෙක්. මම ලිය ලියා ඉද්දි, අකුරු කොට කොටා ඉද්දි, පොත් කියව කියවා ඉද්දි උන් නිස්කලංක ගේ පුරා එහෙ මෙහෙ පියාඹනවා. ‘‘මෙහෙමත් පිස්සු කෙල්ලෙක්” සමනලුන්ට වුණත් එහෙම හිතෙනවා ඇති. 

සමනල් පිහාට්ටක් වගේ හිතක් තියාගෙන බඹර, දෙබර ලෝකෙ හැප්පෙන්න බැරි බව සමනල්ලුන්ට වුණත් තේරුම් කරල දෙන්නෙ කොහොමද?

පෑන වෙනුවෙන් පණ වුණත් දෙන්න ඇහැකි, ගැඹුරක් නැති අකුරක්වත් ලියන්න අකමැති කෙනෙක් වෙනුවෙන් තෝල්ක වැඩක් කරන්න ගිහින් මට සමනල් යාළුවෙක් අඳුනගන්න ලැබුණා. සමනල්ලු ගැන අපි මොනාද දන්නෙ, ඒ කතා බහේදි මට හිතුණා...

‘‘සමනලයෙක්ගෙ ආයු කාලය සති දෙක තුනයි.. ඒක සමනල් වර්ගය අනුව වෙනස්වෙන්නත් පුළුවන්. පව් අහිංසක සමනල්ලු. ලංකාවෙ සමනල් වර්ග 245 ක් විතර ඉන්නවා... එයින් 23 ක් ලංකාවටම ආවේණිකයි. සමනල්ලුන්ගෙ නම් තමයි හරිම ලස්සන..

Common Moment - වෙස්ගත්තී

Common Indian Crow - ඉන්දු කාකයා

Common Zebra Blue - නීලයා

Lemmon Emigrant - දෙහිසැරියා

Mottle Emigrant - ලපසැරියා

Psyche - මනහාරී

Jezebel - පිළල රිසියා

හරි අපූරු නම් නේද?

.................

අද එන අතරෙ ඇහැ ගැටුණෙ නෙළුම් කුළුණ සෑහෙන්න උස ගිහින්.. ඒ අතර කණ වැටුණෙ නායයෑමකින් 400 ක් අතුරුදහන්.. අසිරිමත් ලංකාවෙ පස් යට වැළලෙනවා ඇර දුප්පතුන්ට වෙන විකල්පයක් නෑ....

හිතේ අමාරුවටත් එක්ක කවියක් ලියවුණා...

නෙළුම් කුළුණු ළඟ දැවෙන කඳුළු

------------------------------------

උස් උස් ව දිනෙන් දින
නැගෙන්නෙය...
නූස් හද බොල් බව ම
කියන්නෙය...

හිස් කුස් ය ගමින් ගම
දැවෙන්නෙය..
උස් අසිරි උනට නොව
රජුන්ට ය.....

හිස් බස් ම මුවින් මුව
රැඳෙන්නෙ ය..
වස් වදින සෙත් කවි ම
ඇසෙන්නෙය....

ඇස් පිසින කඳුළ ගිනි
රැඳෙන්නෙය
වස් කවිය වී එ ගිනි
නැගෙන්නෙය....
..............

විදර්ශනගෙ තාත්තගෙ අවමංගල්‍යය........ ‘‘මේ රටේ මිනිස්සු තනිකර කෙළින්නෙ පිස්සු“ ගීතය ලියල තියෙන්නෙ ඒ තාත්තා බව දැනගත්තෙ මේ මරණය නිසා. ඒ පිස්සු දැක දැක ජීවත් වෙන්න සිදුවුණ අපියි අවාසනාවන්ත...

.............

ගිනි පුපුරකට  වුණත් සමනලයෙක් වෙන්න පුළුවන්...

අහිංසක සමනලයෙක්

මං මේ අත්දැකීමෙන්මයි කියන්නෙ...