හෘද සූත්‍රය

by Rauf Janibekov

සිරි සිරි වැස්ස යට  

සීතලෙන් ගුලි වෙන

මන්දාරම් අඳුර

වැව් දිය මත ඇඳුණු

තරු එළි සරැලි මත

ස්නේහයම අතුරන...

ඉද්ද ගහ සරසන

සුදු මල් හිනාවට

උරදෙන ඇත් පවුර 

නිශ්චල ව දැහැනක..

සිලි සිලි නදින

බෝ පත් මුමුණන

ස්නේහයේ මියැසිය

නෑසුන ද සවනට

තුන් සිත ම පෑදෙන...

සුවහස් වදන් ගොනු කොට

නිශ්චලත්වය මත

කවිකම් අමුණන

සුන්දර ම සන්ධ්‍යාව...

දුප්පත්ම හෝඩියකින්

වචන අහුලන හදවතක

හෘද සුත්‍රය 

අදත් පෙර ලෙසම
ගොළුව සැඟවිණ...

පිළිතුරු කවක්...

අහස විමසා සඳට පවසමි 

තරුවකත් හද ගිනි ගැනේ 

බඳුන පතුළත කඳුළු බිඳුවක් 

නැති ද තාමත් හමුවුණේ...

හදවත සමඟ සටනකින් ඉක්බිති...

ළා රත් නෙළුම් මලක

සිනිඳු පෙති මත වතළ

දිය බිඳක පැහැය විනිවිද

දකිමි ඔබ හදවත...

පිච්ච කැකුලක සුසුදු පෙති මත

වැතිර සැනහෙන

සුමුදු සුවඳක

විඳිමි ඔබ හදේ සෙනෙහස..

හැම තත්පරයකම

එකම යැදුමක්..

එකම පැතුමක්..

මුදන්න මා තෘෂ්ණාවෙන්

බිඳින්න මා මේ බැම්මෙන්

හිඳින්න ළංවී පෙර මෙන්

නිවෙන්න හදවත් ස්නේහෙන්...

නුවර වැව් බැම්ම අස

සිහිල් සුළඟක පා කර හරිමි

හද පිරූ ළතැවුල්...

සඳු දෙසම ඇහැ තියන්

ඇවිද ගිය අතීතයෙ

පය පැකිල ඇද වැටුණු

වාර නම් කොතරම්ද?

මෙන්න සඳ මා ළඟම

වැව් දියෙහි රැළි අතර

ඔච්චමට හිනැහෙමින්

ළඳ බොළඳ හිත ගැනම...

( මධුයි, පුතයි, නංගියි එක්ක දළදා මාළිගාවට ගිහින් හැන්දෑවම වැව රවුමෙ ඇවිදිමින් උන්නා.. හිත නිවුණු සැඳෑවක්....2015 ජනවාරි 17)